Robótkowe cytaty: „Ania z Zielonego Wzgórza”

Nasza zabawa nadal trwa!

Księga Cytatów Robótkowych czeka na kolejne wpisy!

Od dziś nowy cytat w każdą środę!

Dzisiejszy wpis jest wyjątkowy co najmniej z dwóch powodów. Po pierwsze, to już setny post na blogu Arachne Art! Ale znacznie ważniejszy jest fakt, że po raz pierwszy powstał z Waszą pomocą! Moja akcja wspólnego zapełniania kart Księgi Cytatów Robótkowych (szczegóły znajdziecie tutaj) już przyniosła kilka ciekawych „zdobyczy”. Bardzo się cieszę, że spotkała się z tak ciepłym przyjęciem.

Zdjęcie pochodzi ze strony: www.olx.pl

Jako pierwsza odezwała się Kamila z @GawraStefana. Zaproponowany przez Nią cytat sprawił mi przemiłą niespodziankę, ponieważ pochodzi z książki, której główna bohaterka za mych „szczenięcych lat” była mi ukochaną przyjaciółką. Opowiadałam Wam już o tym tutaj. Dlatego robótkowy cytat spod pióra Lucy Maud Montgomery musiał pojawić się jako pierwszy. Co prawda nie dotyczy samej Ani, lecz, pozornie groźniej i surowej, pani Małgorzaty Linde, cieszącej się wielkim szacunkiem lokalnej społeczności Avonlea. Między innymi dzięki bardzo sprawnemu posługiwaniu się szydełkiem…

Wiele jest ludzi, zarówno w Avonlea, jak i poza jej granicami, którzy lubią zajmować się sprawami swoich sąsiadów, a przez to zaniedbują swoje własne. Ale pani Małgorzata Linde należała do tych niezwykle dzielnych osób, które żywiąc gorące zainteresowanie dla spraw swych bliźnich, dbają jednocześnie gorliwie o własne dobro.

Była ona wzorową panią domu, pod której okiem gospodarstwo szło jak w zegarku. Ona wiodła rej w Szwalni dla Dziewcząt, ona zajmowała się szkołą niedzielną, była jednym z głównych filarów parafialnego Związku Pomocy i Stowarzyszenia Pomocy dla Misjonarzy nawracających dalekich pogan.

Pomimo to pani Małgorzata miała jeszcze dość wolnego czasu, aby siedząc godzinami przy oknie kuchennym, robić szydełkiem kołdry bawełniane – a zrobiła ich już szesnaście, jak pełnym czci szeptem opowiadały sobie kumoszki z Avonlea – i czujnym okiem przyglądać się gościńcowi, który tutaj właśnie skręcał w dolinę, a potem wił się w górę po stromym wzgórzu.

Wobec tego, że Avonlea zbudowana jest na trójkątnym małym półwyspie, wcinającym się w Zatokę Świętego Wawrzyńca, i z dwóch stron otoczona wodą, każdy, kto podążał do miasta lub zeń powracał, musiał przechodzić drogą prowadzącą ku wzgórzu. Tym sposobem, sam nie wiedząc o tym, mijał ulicę pod okiem wszystkowidzącej pani Małgorzaty.

[…]

Lucy Maud Montgomery: Ania z Zielonego Wzgórza. Nasza Księgarnia. Warszawa 1997

Zachęcam Was również do lektury pozostałych robótkowych cytatów, a może i całych polecanych przy okazji książek. Mam nadzieję, że znajdziecie wśród nich coś dla siebie (link tutaj).

Jeśli spodobał Ci się ten artykuł, możesz go polubić, skomentować i/lub polecić znajomym. Dziękuję!