Kalendarz na cztery ręce i dwie głowy

Powoli kończy się ten dziwny, pandemiczny rok. Wielu planów i zamiarów niestety nie pozwolił mi zrealizować, ale w zamian przyniósł sporo nowych, czasem dość nieoczekiwanych i zaskakujących pomysłów i projektów. Skłonił również do refleksji, by, o ile to tylko możliwe, nie odkładać niczego na później. Myśl to pozornie oczywista, ale jakże łatwo umykająca zazwyczaj w codziennym zabieganiu.

Jedną z takich dawnych zaległości był kalendarz adwentowy, na którego zrobienie do tej pory zawsze brakowało mi czasu. A tu proszę bardzo, oto jest! Kolorystycznie stonowany, jakby wpół drogi między późną jesienią, a wczesną zimą, wykonany w duchu kreatywnej oszczędności i twórczego recyklingu.

Drewniany wieszak, który dotychczas nudził się samotnie w szafie, posłużył mi za ramę, na której za pomocą bawełnianych sznurków zawiesiłam ponumerowane tekturowe kieszonki, zrobione z rolek po papierowych ręcznikach. Świąteczny akcent, to kokarda z lnianej kanwy oraz trzy srebrne gwiazdki.

A w każdej z 24 kieszonek, ozdobionych sznurkowymi kokardkami, niczym prezenty, czekają po dwie karteczki z poleceniami na kolejne grudniowe, przedświąteczne dni. Powymyślaliśmy sobie z Panem Mężem nawzajem sporo wesołej i relaksującej, a chwilami również bardzo kreatywnej zabawy. Efekt mojego pierwszego zadania (wykonanie ozdoby z papieru), możecie podziwiać na ostatnim zdjęciu.

Niniejszym, znacznie później, niż to zwykle bywało, bardziej melancholijnie, niż z radosnym zapałem, ale wreszcie i ja mogę uznać sezon przedświątecznych przygotowań za oficjalnie otwarty. Zaglądam sentymentalnie do pudeł i pudełek ze skarbami ubiegłych sezonów, majstruję też odrobinę nowości. Jednak dzieje się! Co z tego wyniknie, pokażę tu oczywiście w stosownym, świątecznym momencie.

Jeśli spodobał Ci się ten artykuł, możesz go polubić, skomentować i/lub polecić znajomym. Dziękuję!